„Przegrane życie”

„Przegrane życie”

Z mej młodości i wdzięku, tylko kukła się stała

Czas to wszystko mi zabrał, ale wiara została

Po co dałeś mi młodość, twórco nieba i ziemi

Czas ruszyłeś w dni moje, by je liczył z twojemi

Czas to wszystko wyniszczył, co wyniosłe, widoczne

Jakżeż ciemny grób życia, lecz z nadzieją w nim spocznę

Młodość mnie opuściła, szczęścia w życiu nie znałem

Starość zaszła mnie cicho, życie swoje przegrałem