„Tok czasu ”, przemyślenia

„Tok czasu ”

Wypadli z biegu czasu, w różnym życia stanie
Gdzie miejsce zajmowali pustka pozostanie.
Jak cięciwa napięta tak ich życie trzasło
Bólem się przetoczyło, i z nadzieją zgasło.

My nadal w biegu czasu, wciąż na śmierci progu
Dziś duszę naszych braci, powierzamy Bogu.
Chociaż ból nas przeszywa, i tej drogi trwoga
Oni już po tej drodze, zmierzają do Boga.