„ Stary świat ”
Komentarze: 0
„ Stary świat ”
Nad mą ziemią ojczystą, kiedyś białe szkwały
Wód grzywy unosiły, i w toń je rzucały
Jakby się świat zawalił, nakrył siwą brodą
Wiatr jak zwierz raniony, wściekle wył nad wodą
I nagle świat się roześmiał, wiatr rozdarł płaszcz biały
Z mgieł zagęszczonych, co dotąd nad woda wisiały
I hen cisza nastała, z tej uśmiechu mocy
Jak sen co bezwolnie spada na zmęczone oczy
A żywot w sen zapada, świat już w wiek podeszły wszedł
I lata minione i wody odeszły
I próbuje z tej ziemi życie zlepić nowe
Lecz puste ono i suche, bo ziemie jałowe
autor: Mesteno
Dodaj komentarz