„ Pożegnanie ”

Gdzież Cię losy tam wiodły twa ostatnia droga
Za mało było ofiary za wolność dla Boga
Z Tobą twoja małżonka, gdy w Was życie trzasło
Żałoba na świat padła, jakby słońce zgasło

Zginęło wielu zacnych, też tu wspomnieć muszę
Choć słowa nie ukoją, ból co trawi duszę
Kto Boga za śmierć wini, ten się z prawdą mija
Bóg wieczne życie przysiągł to człowiek zabija

Wybaczcie mi wszem zmarli, że zakłócam ciszę
Lecz ja łzy leją na papier a nie słowa piszę
Każdy w obliczu śmierci, traci blask swej sławy
Lecz śmierci cień gdzie pada, tam dodaje chwały

 

autor: Mesteno